Kan me goed vinden in de minirecensie van A.T. De voorstelling bestaat uit de regieopdracht: Relativeer alles wat je doet en meen niks van wat je zegt. Dat voeren de spelers bijna allemaal braaf uit. Waardoor er geen enkel sprake is van welk drama dan ook. De personages hebben tenslotte nergens echt last van want ze moeten vooral giechelen om hun eigen gekke probleempjes. Het hing mij vrij snel de keel uit. En dan is er nog De Actrice die nog een stapje verder gaat en er een soort Tineke Schoutenachtige Lachofikschiet Show van maakt. Tenenkrommend. A.T.’s kritiek dat de titel ‘Een Meeuw’ flauwekul zou zijn omdat het ‘De Meeuw’ moet zijn klopt echter niet. In het Russisch staat er geen lidwoord voor. Het stuk heet dus eigenlijk stomweg ‘Meeuw’. ‘De’ of ‘Een’ maakt dus in feite niet uit.