Nou, nou, “Zes geweien!!??”

Ja …!

Oké, ik volg BL nou al zo’n 13 jaar, met een paar dipjes in ‘t repertoire (Dickicht, Schroffenstein), maar ik werd wederom zeer aangenaam verrast. Wie ‘The waste land’ avonden in de Snijzaal nog in herinnering kan roepen: wat je daar verspreid over meerdere avonden kreeg, krijg je hier in één pakket! Een vette aanrader!

Vier uur lang over-geïnspireerd theater, met 2 of 3 pauzes òp de vloer. Vrijwel naadloze overgangen tussen juweeltjes uit de theatergeschiedenis. Het (spel)plezier spatte de zaal in. Met ‘Pitten’ van Heijermans en ‘Treurspeler tegen wil en dank’ van Tsjechov als memorabele uitschieters!

Beste Groningers, of ‘april’ nou ‘the cruelest’ of ‘the cruellest’ is, ga half november (2006) massaal ‘Grand’ naar het theater!

Eén gewei voor het idee (zie de vorige 2 recensies) en één voor belichting en decor (waaronder de waterbak).
Eén tomaat voor de “van-de-hak-op-de-tak-benadering” (het ‘schakelen’ tussen de scènes en de personages). Sorry, maar het werd me teveel en de acteur raakte me kwijt als toeschouwer. En één tomaat voor de tekst. Sorry Abdelkader, teveel van van alles. Misschien dat beide tomaten wel met elkaar samenhangen, in dat geval één en een cherry-tomaatje (= anderhalf).