Eindelijk weer Schippers op de planken. Flauwekul logisch gemaakt en logica absurd. Portret van Amsterdam, compleet met string-skater (1 gewei). Bokma als dokter (1 gewei). Hajo Bruins als politieman (1 gewei). Blom & Hulst als engels echtpaar (1 gewei). Verslapping na de pauze (1 blik tomaten). Maakt eh… ja.

Slecht stuk, goed spel. Lief van TGA om toch nog zo hun best te doen (goede video, fijn geacteerd). Twee geweien daarvoor. Toch wel drie tomaten voor het stuk, Wim T. met een writer’s block, kom je toch niet vaak tegen.

Tjonge, wat een ongelovelijk slecht stuk zeg. Wauw, het eerste bedrijf is echt dodelijk saai. Zodat je dan wel weer extra aandacht hebt voor het mooie video-filmpje op de achtergrond. De andere bedrijven waren ook saai, met graag speciale aandacht voor het derde bedrijf dat ook nog stom is. Toch nog iets goeds te melden, het ensemble gaat er helemaal voor, vooral Piere is lekker bezig. Nieuw voor mij was Leon Voorberg, die in het vierde bedrijf met zijn vrolijk kwispelend geslacht de lachers op zijn hand kreeg. Voor elk bedrijf een tomaat en een gewei voor TGA. Sorry, pardon.

Eén gewei te verdelen onder: het indrukwekkende decor, in combinatie met Amsterdam projectie, Pierre Bokma als dokter en de kont van Barbara Pouwels. En de rest: gatverdamme. De humor is flauw en zo beyond voorbij. TGA doet leuk en bewijst eens te meer dat het dat niet is. Het publiek dat buldert van het lachen is 45+ en zeer overtuigd van de hipheid en eigen marktwaarde. En dan zitten Wim T. en Rick (vdP.) ook nog onderonsjes te knikken bij alweer een geslaagde slechte grap. Waarom veranderen leuke kunstenaars altijd weer in zelfingenomen burgertrutten? Ik ben misselijk.

Dat ik hier anno 2000 naar moet kijken. Ik heb me nog even afgevraagd of ik niet via een tijdscapsule ineens in de jaren zeventig was beland. Helaas, dit was de realiteit: het nieuwe stuk van Wim T. Schippers. Maar goed, de bourgeoisie heeft genoten! Ze brulde van het lachen om alle sex-kut-pik-tiet grappen en om de “gewone man” die zo slecht Engels spreekt. Wat een lol.
Een gedeeld gewei voor het leuke, hele dure, uitklapbare decor (helaas geen geld meer voor de scènes na de pauze) en Joop Admiraal en Kitty Courbois als opa en oma, de enige die de moeite nemen te acteren.

De start was hoopvol maar de finisch rampzalig.
Schrijver durf te schrappen, regisseur durf de schrijver aan te zetten tot durven te schrappen. Elke tijd zijn eigen schrijver. Wim T. terug in je mand.

Ja, lachen hoor, zo’n Wim T. voorstelling. Leuk, moeten we doen, laten we GJ een cadeau geven…. Helaas, volkomen mislukt dus. Niemand van de cast heeft werkelijk plezier in het spelen van dit stuk. Tuurlijk, Pierre, maar ook Barbara Pouwels en niet te vergeten nieuwkomer Arend-Jan Linde hebben pret in hun rollen (voor hen het gewei), maar de rest loopt alleen maar op en af, zoals het script en de regie dat vereisen. Absoluut dieptepunt is Celia Nufaar, niet omdat zij slecht speelt, maar lachen om een Clini-Clown is snel over en verder heeft zij niets te spelen, schande om een top-actrice zo in de kou te laten staan, nee, sterker, schande om acteurs en publiek zo in de kou (en tot de enkels in het water op weg naar het Transformatorhuis) te laten staan!! Titus, schaam je, Wim T., schaam je!!!