Even diep in mijn geheugen kijken. Vorig jaar gezien, deze voorstelling. Goed decor, Martijn Niewerf die accordeon speelt, uitgedeelde haring en zeemansliederen. Maar ook, een charmante maar stijve tekst, die stopt op het moment dat het verhaal pas echt interessant wordt, vandaar die tomaat.
Oftewel, kom maar op met dat t-shirt!