Door alle recensies op deze site, verwachtte ik echt een afschuwelijke voorstelling…
De voorstelling is zeker niet te vergelijken met Biks of Ngoro Ngoro, maar het is wel een leuke voorstelling. Je merkt dat de meiden goed op elkaar ingespeeld zijn, maar hier en daar had de voorstelling wel wat beter uitgespeeld kunnen worden.
Ik heb zeker wel een aantal keer hard kunnen lachen, dus gewoon gaan naar die voorstelling!

Wil mezelf niet als een cabaretexpert betitelen, maar na ongeveer 60 voorstellingen in 10 jaar gezien te hebben kan ik een aardige inschatting maken. Deze voorstelling was veruit het slechtste wat ik ooit gezien heb. Veel flauwe grappen, matige typetjes en hoog John Lanting gehalte. Als je ervan houdt dan heb je een leuke avond, maar aan mij is het niet besteed. Zat echt te wachten op de pauze om er tussenuit te knijpen. (zou er daarom geen pauze zijn geweest?) Ik zal helaas hierdoor een volgende keer erg terughoudend zijn om weer naar Plien en Bianca te gaan.

Erg saaie en flauwe voorstelling, tenzij je nog in de fase zit dat woorden als ‘drol’ en ‘kut’ lachwekkend zijn.
De dames gooien hiermee wat mij betreft hun reputatie behoorlijk te grabbel.

Het lijkt wel of het per show minder wordt: was Biks top, de opvolger iets minder maar Wie dan allemaal was rechtuit stom. Heb welliswaar de slappe lach gehad maar dan hoe stom het wel niet was: het leek wel of ik bij een revue van Andre van Duijn was: flauwe poep en piesgrappen.

Misschien was onze verwachting te hoog maar geen tranen met tuiten gelachen. Geen pijn in mijn kaken of in mijn buik.’T was leuk maar niet meer dan dat.
Jammer…….

Saai, saai, saai. I have seen it all before met als dieptepunt de vriendin die in de vagina van de ander verdwijnt (inclusief echo). Absolute afrader behalve als je van John Lanting houdt.
Jeroen, Rotterdam

Even wat tegenwicht op de slechte minirecensie op deze site. Ik vind het erg knap dat Plien en Bianca er ingeslaagd zijn om in deze voorstelling hun bekende meligheid, gekke persoontjes en stemmetjes te combineren met een meer lagen verhaal. Terugkerende verwijzingen naar het omgaan met een naderend einde, ouder worden en angst voor de grote boze buitenwereld zijn prachtig gevangen in een strakke voorstelling met veel buikpijn lachen (“waar zit dan je labia?”) en ontroering (“Mooie steen”, “Ja dat is mijn konijn. Bent u van de gemeente?”).
Kortom, in de verzameling van voorstellingen van Plien en Bianca is dit een prachtige nieuwe toevoeging die laat zien dat ze steeds meer nadenken en toch heel erg grappig blijven!