Bravo! In een woord, geweldig! Het was weer even geleden dat een voorstelling me zo heeft geboeid. Het acteerwerk, decor, subtiele licht, alles klopte gewoon.De manier van acteren sprak me ontzettend aan, zo naturel en geloofwaardig, bijna een soort non-acteren. Voornamelijk omdat ik nog nooit had gehoord van Convoi Exceptionnel,wist ik niet wat ik kon verwachten, maar naar aanleiding van deze voorstelling blijf ik ze zeker in de gaten houden. Ik vind het een interessante, verfrissende groep mensen die samen iets maken en durven buiten de kaders te denken. Nogmaals bravo, ik heb ontzettend genoten en wacht op de volgende voorstelling. Keep up the good work!

Ik was in een woord geraakt. Dit is eindelijk weer eens een voorstelling waar alles klopt. Die ontroerd, raakt, je laat voelen en je te denken geeft.
Vijf acteurs, vijf personages, die nergens meer in geloven, maar dat weigeren. Die doorspelen, zoeken en het er niet bij willen laten zitten. De titel en het thema klinkt zwaar, maar Convoi Exceptionel heeft er een jonge, frisse en sprankelende voorstelling van gemaakt. Er zijn momenten om te lachen, maar deze worden afgewisseld met ontroerende scenes, waardoor de voorstelling een prettige balans heeft. Bovendien wordt er ontzettend goed geacteerd! De acteurs wisselen geruisloos en moeiteloos van personage. Kortom een voorstelling die zeer de moeite waard is om te gaan zien!!!

De kersverse productie van Anke Boerstra was op de premiere al een waar feest om mee te maken. Een lust voor het oog: Het beginbeeld is spetterend, het eindbeeld valt die beoordeling misschien nog wel meer toe. Een lust voor het oor: bijna en passant worden ingetogen liederen ten gehore gebracht die een mooie sfeer opleveren. Vijf acteurs, drie mannen, twee vrouwen, hebben allemaal verschillende ideeen over welke dingen het belangrijkst zijn in het leven. Het moet gezegd worden, als je ze leert kennen, kun je ook niet anders dan je met grote verwondering afvragen hoe deze mensen in godsnaam in elkaars gezelschap beland zijn. Maar overtuigen doet dit bijzondere ensemble wel. De verschillende rollen die de acteurs aannemen zijn zeer divers, maar doordat de middelen die ze daarvoor gebruiken eenvoudig en goed getroffen zijn, behoudt de toeschouwer een helder inzicht in de op ingenieuze wijze aan elkaar gemonteerde scenes. Doordat de toeschouwer de verschillende lagen van de personages leert kennen, kan hij de scenes ook op die verschillende lagen gaan interpreteren, wat een paar keer verrassende taferelen oplevert. Het misschien wat zwaar lijkende thema wordt met veel humor behandeld en levert vooral een feel-good voorstelling op. De werkwijze van Convoi Exceptionnel, waarbij veel met improvisaties gewerkt wordt en een nauwe samenwerking van acteurs en regisseur voorop staat, leidt tot een mooi resultaat in deze voorstelling. Vergelijkbaar met voorstellingen van Carver, kan je als toeschouwer niet weggaan zonder een beetje van de acteurs te gaan houden. Hier alleen een speciale vermelding voor de ontroerende vertolking van de taxichauffeur. Ik, persoonlijk, zou geen seconde over een ritje getwijfeld hebben.