Persoonlijk vonden wij deze voorstelling niet aan onze verwachtingen voldoen. het was saai. Niet geschikt voor jongeren dus. Er gebeurde niets in, buiten enkele telefoontjes en het personage was zeer narcistisch ingesteld.
Technisch gezien waren de filmbeelden wel knap verwerkt in de voorstelling.
Dit is een aanrader voor mensen van een hoge leeftijd die in een vorig leven fan waren van Annie Bos.

Een mooi opgezette produktie, waar het mengen van filmbeelden uit de oude films met beelden van Van Ammelrooy prachtige effekten oplevert. Van Ammelrooy beheerst zowel het toneel- als filmspel en speelt beide kaarten geraffineerd en met vakmanschap uit; in de handen van een actrice van minder kaliber zouden de lange monologen waarschijnlijk gaan vervelen. Aan alles is te merken dat de makers grondig research hebben gedaan. Daarom is het jammer dat de voorstellling emotioneel toch wat aan de oppervlakte blijft.

Interessant om een diva als Willeke van Ammelrooy eens op het toneel te zien. Vooral als ze ergens halverwege gefilmd en geprojecteerd wordt. Dan merk je direct dat camera en actrice geen onbekenden voor elkaar zijn en gaat het verhaal veel meer leven. De documentaire voorstelling Toen het licht verdween is vooral een eerbetoon aan Nederlands eerste filmdiva Annie Bos die tussen 1912 en 1924 in vijftig films speelde. De tekst had sterker gekund en de spelregie had wat strakker gemogen. Blijft dat dit een sympathieke productie is die het stof van ons cultureel erfgoed afblaast en dat gebeurt niet zo vaak. Na afloop blijft echter de indruk hangen dat met dit unieke materiaal als het nagenoeg onbekende verhaal over Bos en de actrice Van Ammelrooy er toch wat meer had ingezeten.