Er speelden twee figuren mee, waarvan ik eerst dacht dat het de kinderen van Atreus waren. Dit bleek echter niet zo te zijn en vervolgens had ik geen flauw idee wat ze nou eigenlijk aan het doen waren op het toneel. Achteraf las ik dat ze het koor voorstelden. Ik vond deze bewerking vrij slecht omdat alles heel snel ging en omdat er veel onduidelijk was. Er hingen zes kroonluchters die het paleis voorstelde en die vormde samen met een onbetekenende projectie op de achtergrond het décor. De koning en de bediende acteerde opzich goed, maar alle actie werd uit het stuk weg gelaten. De bediende vertelde heel kort hoe Atreus de kinderen offerde, en daarna werd het feestmaal overgeslagen en had Thyestes ze ineens al opgegeten en was het afgelopen

Werd er niet koud of warm van.

Thyestes speelt wel goed, maar Atreus is erbarmelijk. De meest afschrikwekkende episode van de toch al niet zoetsappige griekse mythologie wordt geen moment een geloofwaardige gruwel.

Op zich ben ik een groot voorstander van korte voorstellingen. Een uurtje, anderhalf uur vind ik normaal echt perfect, maar een klassieke tragedie van Seneca in een uur: dat komt niet over. Meteen na de introductie van de karakters begint het moorden al en heel snel erna is het afgelopen. Zo krijg je niet het gevoel van drama wat een 2 of meer uur durende voorstelling wel geeft. Bovendien: de rollen worden ook niet echt duidelijk. Wetten van Kepler heeft twee (19-jarige?) studenten van de opleiding Drama ingezet. Het eerste half uur denk je dat ze de kinderen van Koning Atreus moeten voorstellen, maar als die op het eind van het stuk hen nog niet als zijn kinderen heeft aangesproken blijf je dus achter met de vraag: wie waren zij dan wel? Jammer is ook dat ze nog niet zo goed kunnen acteren. De rol van Atreus wordt overigens wel erg goed gespeeld en er zitten een hoop aardige vondsten in de voorstelling, maar had het nou maar wat langer gemaakt!