Heel aardig, deze mix van Engelse geschiedenis en kantoor- en vergaderclichés. De strijd om de macht tussen de notulen en het jaarverslag door. Uitstekend gespeeld door met name Wim Bouwens en Xander Straat, twee van de beste sullige boekhouder/aardige vader-acteurs die er in Nederland rondlopen. Maar uiteindelijk ook een beetje mager, juist omdat er geen drama mag zijn. Daardoor wordt het eind nogal Jiskefet.

Een soms hilarische blik in de politieke achterkamertjes van de 12e eeuw. Maar dat had net zo goed deze eeuw kunnen zijn, want politiek bedrijven lijkt in essentie niet erg veranderd. In dit stuk van Joeri Vos worden enkele bestuurders geacht Engeland te redden van de ondergang omdat Richard I in Duitsland gegijzeld wordt.

Naast het op de hak nemen van de vergadercultuur, de draaikonterij, het liegen met een glimlach van oor tot oor, zijn vooral de stiltes kleine juweeltjes in een zee van woorden. Die nonverbale acties zijn in heel goede handen bij Michiel Nooter. Doodgewone dingen als het opstaan van een stoel of het samen met een ander wachten op iemand, maakt hij tot een prachtig kijkspel. Bij hem is het rechtschikken van een stropdas al een gebeurtenis. Het stuk duurde anderhalf uur, veel te kort naar mijn zin!

Koning Richard I is gegijzeld door de Duitse Keizer na zijn rampzalige kruistochten. Zijn regering in Londen is radeloos, redeloos en reddeloos.

Nog een paar voorstellingen van Richard I en het is voorbij. Jammer, want het gaat over een boeiend onderwerp (het gestuntel van bestuurders als het flink tegen zit), biedt anderhalf uur goeie dialogen ( dank, veel dank Joeri Vos!) en een paar goed getimede stiltes plus heel behoorlijk spel.

Zien? t Kan nog. Tot en met zaterdag in de Brakke Grond. En volgende week ook nog een paar keer in Alphen (Theater a/d Rijn).