Een komedie uit 1930. Een voorstelling uit 2004. Bewerkte tekst, een tikje actualisering en een heerlijke voorstelling. Los van weer eens een ‘well-made-play’ te zien (lekker, zo’n structuur, 3 bedrijven, voorspelbare en onvoorspelbare wendingen) genoten van vorm en spel. Eenvoudig, maar enorm genuanceerd spel. Geloofwaardig, krachtig. Vier acteurs met vier ‘stijlen’ die wonderwel samenkomen. Het is lachen maar ook nadenken en identificeren. Trudi Klever is smashing en vol, Christiaan Montanus overrompelend en sexy, Nartan Meerlo zet een gevoelige ‘buitenkant’ die staat als een huis neer en Frans de Wit is aandoenlijk en ontroerend. Vier geweien, voor alles tesamen. Vooral de spelers…