Wat kan Ricky Koole mooi zingen en wat ziet Marcel Musters er belachelijk (positief dan wel) uit met een Afropruik en neptieten met daar overheen een te strak T-shirt van Leonardo DiCaprio. Een ‘leuke’ (sorry!) voorstelling over de gekheid van theater. Ik had af en toe het idee boven mezelf uitgetild te worden, zeker bij het playbacken van het interview. Alsof je er niet helemaal meer bij was. Mooi theater!

Een meesterlijke voorstelling die soms haar publiek en zichzelf op het verkeerde been zet. Het goede aan de voorstelling is dat hij over de voorstelling zelf (en haar makers) gaat maar tegelijkertijd juist ook weer niet en het overstijgt. Een goed voorbeeld hoe universeel het persoonlijke kan zijn. Dat er nog veel van deze voorstellingen geboren mogen worden. Zorg dat je deze voorstelling ziet!

Ik vond dit niet zo’n briljante voorstelling, maar naar mate de tijd verstrijkt en ik er meer over nadenk, wordt ie beter. Dat heb ik wel meer bij de Mug, vraag me over een paar maandjes maar…