Het zelfde team dat Yasser maakte gaat hier hopeloos ten onder. Het verhaal wil maar nergens echt vonken, de regie biedt geen houvast. De vader-zoon relatie krijgt geen diepgang en de vondst van de hond, als beveiligingssysteem, is grappig maar biedt meer kansen om het verhaal indringender te maken die dus niet benut worden. Merkwaardig dat drie goede acteurs (gewei), een goede schrijver toch zo de mist in kunnen gaan als er iemand voor staat (tomaten) die onzeker is.