Theu Boermans zocht twee jaar naar subsidie, vond die uiteindelijk, en maakt nu onder de noemer Het Derde Bedrijf een doorstart met een stuk van de Zwitser Lukas Bärfuss. Waarin een geoloog jarenlang op zoek is naar olie. Of hij die vindt, en wat hij uiteindelijk nog meer vindt, verklap ik niet.

De regie, het spel, en niet te vergeten het decor, zijn van een hoog niveau. De tekst is af en toe misschien wat meer literair dan dramatisch. Ik vind dat niet erg, maar ik kan me voorstellen dat je daar wel van moet houden.

Het verhaal wordt vooral verteld vanuit de vrouw van de geoloog die samen met haar inlandse hulp wacht op de terugkeer van haar man. Het begint met een prachtige dialoog tussen die egocentrische, ruwe en onvriendelijke Eva (Tamar van den Dop) en de inlandse (mooie rol van Myranda Jongeling). Later zijn er vooral monologen (Van den Dop) en tot slot heftige confrontaties als de geoloog (Marcel Hensema) en de hem vergezellende ingenieur (Joris Smit) terugkeren.

Iets minder vind ik Eva’s wanhopige angstgesprekken met haar droomfiguur, en hoe ze daarvan af probeert te komen. Een psycholoog, die me verzekert ter zake kundig te zijn, vertelt me dat haar advies in zo’n geval zou zijn ‘feed your demons’ en zeker niet ‘eat your demons’.

Al met al een goede voorstelling. Mooie metafoor ook voor de alsmaar voortdurende honger van maatschappijen als Shell, en de gevolgen die dat heeft in allerlei landen. Ook een aanrader dus voor de medewerkers van dat bedrijf in Amsterdam.