Bij een Oedipus uitvoering kan je eigenlijk alleen nog maar kijken naar de vorm waarin het verhaal is gegoten, want het verhaal op zich kent iedereen of iedereen zou het moeten kennen.
Helaas is bij deze uitvoering de vorm juist erg slap. Leuk dat er danseressen zijn ipv een koor. Eerst dacht ik dat ze het wel redelijk deden voor studenten van de balletacedemie, maar toen ze in het licht stonden, zag ik dat ze volwassen waren en dus eigenlijk heel beroerd bezig waren. Omdat ze het slecht deden en eigenlijk overbodig waren, omdat de drumsolo meer gevoel overbracht, hiervoor 2 tomaten. De andere tomaat gaat naar de scene van de rokende Oidipous en Iocaste, dat was raar. Moest het een joint zijn?
De geweien gaan naar de acteur die de rol van Oidipous zeer neutraal maar krachtig vertolkte. De ander gaat naar de drummer, die je wakker hield en een echt pluspunt was in de voorstelling.