Ik heb ier ooit geschreven dat wat Rijnders ook doet, het altijd interessant is. Deze keer niet dus. Ongeïnspireerd, routineus, seriewerk.
Niet alleen de regie, de vormgeving is al even ongeïnspireerd. Misschien is met deze tekst ook niet veel meer aan te vangen. Men zegt soms van iemand dat hij zichzelf graag hoort praten, nou, deze schrijver ziet zichzelf blijkbaar graag, euh, schrijven. Vooral de rol van Bokma heeft tekst waar maar geen einde aan komt, als je denkt dat hij zijn punt wel gemaakt heeft, komt er nog een woordenwaterval. Drie keer dacht ik dat het stuk gedaan was, maar nee hoor, woorden, woorden, woorden. Bovendien is het een stuk dat niet goed weet wat het wil zijn; een zwaarwichtig stuk met veel gefilosofeer en verwijzingen naar mythologische toestanden (Wodan & Edda!!), een boulevardkomedie? Waar het laatste domineert wordt het trouwens genietbaarder.
De vier acteurs acteren met een inzet en begeestering een beter doel waardig; zij zijn dan ook het enige positieve aan deze voorstelling. Zij zijn het die de aandacht van de toeschouwer toch nog een beetje gaande houden, zeker in de komische passages (of die ook zo bedoeld zijn is een andere vraag).
Zo gauw mogelijk vergeten.

Ik heb genoten van deze voorstelling, die nu na 2 trry-outs en een premiere al een stevige indruk maakt. Het verhaal en de regie inspireren de acteurs tot prima prestaties. Elsie de Brauw is een overtuigende rots in de branding, verleidelijk, rationeel en een rustpunt voor het publiek. Aus Greidanus is een lieve, naieve slungel. Pierre Bokma is de vleesgeworden midlifecrisis en overtuigt als een steeds verder doordraaiende Wodan, wanhopig op zoek naar zijn climax. Frieda Pittoors verdient in haar eentje twee geweien voor de liefste en meest ontroerende heilsoldate van de lage landen. Mooie voorstelling, waar je als publiek wel bereid moet zijn te werken, maar dan ook ruim aan je trekken komt.

Mooie voorstelling, met 4 eersteklas acteurs en een boeiende tekst. Het decor is functioneel en in mijn ogen niet echt mooi. De functie ervan is echter duidelijk en ondersteunt het verhaal. Dat verhaal lijkt in eerste instantie verraderlijk simpel, maar krijgt meer en meer lagen en vraagt veel van het publiek. Wie echter zijn best doet, wordt getracteerd op prikkelende teksten en ontdekt steeds meer lagen.Ben benieuwd hoe het stuk er uitziet na een paar voorstellingen.