De interesse ontstaat door het vreemde tafereel van een lange plank waar de flyers vanaf gezaagd worden. De verwachting gaat alle kanten op als je de houten doos ziet. En eenmaal ‘trapped in the box’ blijkt het leeg. De verbazing komt wanneer de voorstelling begint. Van alle kanten, van onderen en van boven komen de jongens binnenvallen. Goeie vondsten als het touw en het spelen met licht en geluid worden gevolgd door de wat meer standaard scènes. Ach, en poep en pies hoort er kennelijk bij, het blijft vies en grappig tegelijk. En opeens word de ruimte al rennend gevuld met een decor, wat mooi werkt, maar dan strandt in een scène die niet wil eindigen. En dat is jammer als het niet eindigt met de verbazing waarmee het begonnen was.