Een prachtige voorstelling. Net als bij “Stad bij nacht” destijds kom je bij “Morgen gestorben” ogen en oren tekort. Virtuoos gedanst, humoristisch -wat bij dans nogal eens ontbreekt-, ontroerend en erg beeldend. In een erg mooi decor vol luikjes en verrassingen en met prachtige muziek van Wiebe Gotink. Een absolute aanrader!

Wederom een geweldig decor, hoewel iets minder concreet, maar wel heel spannend. Vond het een heel krachtige bewegingskwaliteit en zo ontzettend mooi dat er zoveel risico’s genomen werden. Balancerend op schuine platen en hoge verdiepingen. Vond de vrijscene overigens uiterst komisch en later zeer aandoenlijk, vooral met die camera’tjes werd het heel intiem en lieflijk. Er werden mooie schakels gemaakt van hilarische naar poetische taferelen. Jammer van die cirkusact op het eind. Tomaatje daarvoor. Maar verder is het een hele krachtige explosieve, aandoenlijke, hilarische en boeiende voorstelling.

De flyer belooft een verhaallijn over mensen in een geestlijk herstellingsoord, maar dat blijkt niet erg overtuigend. Dat hoeft geen bezwaar te zijn, maar naarmate de voorstelling vordert, blijkt het gebrek aan een rode draad wel de kracht uit het geheel te halen. De enorme creativiteit in decor, beweging, muziek, video, dans en theatrale vondsten is nauwelijks ingekaderd. Daardoor is de voorstelling een bonte verzameling van uiteenlopende creatieve ideeën en dat maakt een rommelige indruk. Erg jammer, want Morgen gestorben bevat vele fraaie en hilarische momenten die echter te veel op zichzelf staan om de voorstelling als geheel naar een hoger niveau te tillen. De dans komt er dit keer erg bekaaid af wat het chaos-gevoel nog eens versterkt. Wat willen ze nu eigenlijk laten zien? De eigenzinnigheid die tot nu toe zo kenmerkend was voor dit ensemble, lijkt te ver doorgeslagen. Artistiek brein Andra Boll maakte de basischoreografie en deed ook de regie. Dat laatste zou ze misschien eens aan een buitenstaander moeten overlaten.