Niet wetende wat ik kon verwachten zat ik in de zaal. Het licht ging uit, de muziek begon en meteen was ik geraakt. Ik wist meteen al dat dit een geweldige voorstelling ging worden. Alle acteurs en actrices spelen hun rol met veel overtuiging en ze weten je echt mee te trekken in het verhaal. Mooie choreografie bij de dans en pakkende en goede muziek keuze. Mijn petje af voor alle makers en spelers!

De verwijzing naar ‘They Shoot horses, don’t they’ is wat verwarrend. Het is weer ‘gewoon’ een stuk op basis van improvisaties. Niet iedereen is even goed in dansen of spelen, maar gelukkig hoeft ook niet iedereen even veel te doen. Dansen is goed, genoeg humor af en toe bijna ontroerend. Ik heb me ook zitten ergeren. De ‘Kill Bill’ soundtrack is natuurlijk erg goed, maar om hem zo af te draaien vind ik nogal makkelijk. Wat heeft ‘Kill Bill’ met deze voorstelling te maken? Verder ook een tomaat voor jongetje-meisjes- verhoudingen.