Het was maar een uurtje, en dat is negatiefste wat ik over deze voorstelling kan zeggen. Na afloop zaten we als publiek ook stil te wachten op meer, maar tevergeefs.
Ik schrok toen ik zag dat het voordoek dicht was, dat is een tijd geleden. Maar toen begon de voorstellingen, met prachtige projecties, die toneelvullend waren en zodoende een prachtig bewegend decor creëerden. En zoals de titel als verklapt, komen in de voorstelling allemaal herinneringen tot leven. Ook al waren het niet de herinneringen van mij, toch waren ze herkenbaar en voelde ik helemaal met de vrouw mee. Een vrouw die dood is en terug kijkt op haar leven en met name haar kindertijd. Deze voorstelling heeft me de ogen geopend voor wat er mogelijk is met projecties en video. Het is jammer dat dit Candese gezelschap slechts nog 2 keer in Nederland met deze voorstelling staat, maar als je kan, ga er heen!