De goochelaar en zijn charmante assistentes, Ronald Jan Heijn’s Oibibio, de Baghwan; deze innerlijke strijd van koning Roger. Gebruikelijk magere verhaal dat ten grondslag ligt aan een libretto vertelt ons deze keer over de verschijning van een herder in het land van Krol die bevolking, de koningin incluis, het hoofd op hol brengt met zijn dionynisische verlossing.
Wat voor doorwrocht cultuur- en muziekhistorische verantwoording ons de Odeon en het programmaboekje ook bieden, het ruikt in deze vormgeving naar New Age.Wie verwacht in het beloofde orgiastische hoogtepunt, waarin de verlosser het volk in opperste staat van vervoering brengt , het koor elkaar met de tanden te zien ontkleden komt bedrogen uit. Deze als zeer erotisch te interpreteren scène ontaardt in een koddige lingerieparade. Ook de onbegrijpelijke slotscène waarin de hoofdrolspeler met grafstenen gaat slepen alvorens zich toch maar van het leven te beroven, slaat de planken van DNO volledig mis. Ga erheen. De muziek, de zangprestaties staan buiten kijf, maar neem een blinddoek mee.