Twee vaders en hun kinderen… De koning wordt er gek van en zijn raadsman blind. Het toneel raakt uiteindelijk zelfs bezaaid met lijken. Shakespeariaans drama, jazeker. Maar dankzij Wittebols en Hoste niet zwaar op de hand. Met hulp van prima acteurs als Wouter van Lierde (Kent). Maar zeker door de indrukwekkende, grappige en speelse nar van Wendell Jaspers die bijvoorbeeld de prestatie, die ik enkele jaren geleden in de Amsterdamse Stadsschouwburg van Freek de Jonge in die rol zag, in de schaduw stelt. Waar klaagde Perceval in de NRC eigenlijk over, toen hij het had over het tekort aan kwaliteit in de lage landen?
Jammer alleen van dat herhaaldelijk aangeheven gekweel. Onnodig en niet goed.

Ik was naar deze King Lear gegaan omdat ik de Romeo & Julia van de Wetten van Kepler vorig seizoen erg verfrissend vond. Dit keer was het allemaal wat muffer. Het duurde lang voor het op gang kwam. De eerste scènes waren heel erg schoolvoorstellingachtig (dat je jezelf erop betrapt geen woord te volgen van wat er gezegd wordt). Gelukkig wisten acteurs en regisseur in scènes met minder acteurs wel spanning te brengen, waardoor mijn aandacht er weer bij was. Gewei voor actrice Wendell Jaspers die in haar personage van de Nar het stuk, met behulp van Lear, Kent en Gloucester, weer vaart weet te geven. Gewei ook voor het toneelbeeld. Tomaten voor de twee zussen Goneril en Regan en de suffe zelf gezongen liedjes.