Hans Teeuwen is een en al lachen. Hij is zo heerlijk grof en dat maakt ons nou eenmaal aan het lachen. Ook dingen die ik gewoon niet vindt kunnen, daar lach ik om. Omdat hij het gewoon zo grof brengt, totaal niet subtiel. Hij heeft ook een luide stem, dus dan wordt het alleen maar beter. Hij heeft het over heel gevoelige onderwerpen, en dat vinden we óf verschrikkelijk, óf fantastisch. Ik behoor zeker bij die laatste groep.

Dat groffe is wat ik zo goed aan hem vindt. Maar het is echt niet alleen onzinnig geschreeuyw van willekeurig groffe woorden, zoals sommige mensen denken. Sommige grappen zijn écht goed bedacht, zoals bij het stukje waar hij iets leuks zegt over namen van de mensen in het publiek.

Trouwens, hij zegt wel dat hij niet begrijpt hoe de CD luisteraars het leuk vinden, maar ik lig nog ALTIJD dubbel van hem. Ik kan iedereen aanraden CD’s van Hans te kopen. Het zijn echt honderden lachbuien op een schijfje! Vooral als je een discman heb is een CD leuk, want dan kun je overal van zijn grappen genieten.

Hmmm Hans Teeuwen bambalam!
Een aaneenschakeling van grove, zieke momenten. Een opeensomming van al zijn moeilijkheden met onze maatschappij. Dit alles prachtig verwoord, subliem vertaald, goddelijk gebracht! Het is misschien niet zijn beste show maar ik kwam NIET MEER bij van het lachen! Van de ‘kikvorsman’ die david noemt, over de blauwebalzak clown tot de klaine gaile booootsjunge… neergaan!
De gezichtsexpressie weer zoals we het altijd weer verwachten, de intonatie die nooit verveelt, de finesse die we nooit hoeven te missen… Hans heeft zichzelf weer eens bewezen en verdient het om geeerd te worden als scheefste maar beste komiek die ik ken!
Hans…U RULE!!!
Vindt u deze recensie ongeoorloofd, vraag dan maar eens aan een dozijn van de belgische divisie van Hans Teeuwen fans wat zij ervan vonden… SUBLIEM!
ps: sorry voor de eventuele schrijffouten ;-)

wat praten jullie hans teeuwen is en blijft de ergste

Nou nou nou.
Teeuwen, Teeuwen, Teeuwen.
Wat een ongelooflijk slecht aftreksel van hetgeen U hiervoor deed. Te bizar voor woorden. Vanaf Trui is het bergafwaarts gegaan met deze zogeheten Cabaretier. Ik moet u allen afraden naar deze voorstelling te gaan. Het is niet vol te houden. De mis-en-scene is vreselijk, het spel verschrikkelijk en de uitstraling is ook niet meer wat het geweest is. Op enkele stukjes tekst na is het de afgang van Hans Teeuwen. Over zijn hoogtepunt heen en aan alles voorbij gegaan. Staat deze man er nog wel in? Timing, ritme, logica, alles ontbrak. Maar 6 tomaten?

okee, ik ben een Hans Teeuwen fan van het eerste uur, maar dat wil niet zeggen dat ik alles klakkeloos maar even goed vind wat hij doet. Natuurlijk is het waar dat Hard en Zielig briljant was, en de programma’s erna niet zelden tegenvielen, wat juweeltjes van momenten daargelaten. Maar wat heeft t voor zin om altijd en eeuwig terug te blijven blikken en te vergelijken? Hans Teeuwen staat als artiest ook niet stil. In Industry of Love lijkt hij wat gerijpter, wat “aardiger” soms zelfs, afgewisseld met ongenuanceerde, zij het soms wat gezochte, grofheid. Over smaak valt nou eenmaal niet te twisten.
Tussen het verbale en fysieke gooi- en smijtwerk is een “scene” me echter heel erg bijgebleven; een gedicht, gevolgd door een serieuze, geconcentreerde piano-recital. Zonder abrupte afkapping, zonder knipoog naar het publiek, zonder bekkentrekkerij…nee, gewoon een man die intens geconcentreerd n prachtig stukje muziek ten gehore brengt alsof ie wil zeggen “dit kan ik OOK, mensen en t kan me niet schelen wat jullie ervan denken”. En het was doodstil in de zaal. En dat is een bijzondere kracht. Cabaretpubliek lijkt wel keer op keer vergast te willen worden op hetzelfde maar dan anders. Tip voor die mensen: koop de cd van hard en zielig en zet de speler op “random”. Voor de rest geldt; sta jezelf toe mee te groeien met de man, want dit zou wel eens iets heel bijzonders kunnen worden. Pas wel op voor goedkope imitaties. Over de typetjes en de stemmetjes wil ik het hier niet hebben. Iedereen kent ze, iedereen doet ze na. Maar alleen Hans Teeuwen is Hans Teeuwen.

Tja, Hans Teeuwen… Met een hoop verwachtingen ga je de zaal in, wetende dat zijn laatste shows steeds minder werden… En eerlijk is eerlijk, deze is ook weer veel minder als zijn hoogtepunt, en tevens debuut Hard & Zielig. Toch valt er genoeg te lachen om Jackson, Malone, etc. etc. maar het is allemaal zo makkelijk, te safe ofzo. Natuurlijk ontbreken de kenmerken van Teeuwen niet, botte grappen, beledigingen etc, maar het is allemaal niets nieuws. Het is de vertrouwde Hans Teeuwen; lachen doe je genoeg, maar of het nu ook allemaal even goed is…?

Smakeloos, goedkoop, té grof en met de diepgang van een plas water. Positiever kan ik echt niet zijn. Zelden zo´n dieptepunt mee mogen maken. Teeuwen heeft zijn avond weten te vinden met platheid en goedkope “grappen”. Zijn openingsdans, het noodleidede circus en de Teeuwen-medly zijn de enige positieve uitschieters van de avond. Teeuwen weet het ene dieptepunt naadloos over te laten gaan in het volgende afknapper. Het is daarom knap dat hij toch een deel van het publiek aan het lachen weet te krijgen. Waar is hier de nooduitgang?