Amorele kickzoekers en decadente stuurloosheid onder welgestelde middenklassers, waren blijkbaar ook al in Schnitzlers Wenen van 1911 bekend. Erik Snel heeft van de oorspronkelijke tekst een mooie en grappige bewerking gemaakt. En Dennis Coenen is heel overtuigend de vitale, fascinerende, egoïst Hofreiter die steeds meer kampt met onderhuidse wanhoop. Alleen dat toneelbeeld…

Helaas een verkeerde keuze. Ik ben fan van de speelwijze van Aluin maar dit stuk leent zich daar niet voor. Schnitzler schreef over passie en relaties en het hypocriete Oostenrijkse leven van het begin van de vorige eeuw, aan het slot werd dit heerlijk gespeeld maar om daar 2 ur op te wachten is veel te veel van het goede. Verder was de casting niet bijster sterk. Kostuums zeer slecht en het toneelbeeld erg met haren erbij gesleept, ik denk zelfs dat het beter was geweest in een kale ruimte te spelen met kaarsen of zo.

Dit stuk gaat over het huwelijksmoraal, geschreven door Arthur Schnitzler. Het verhaal was voor mij eigenlijk gedurende het hele stuk niet echt belangrijk. Het ging mij meer om de manier van spelen waarin de acteurs duidelijk plezier hadden. Veel verschillende personages, gespeeld door zes acteurs. Snelle wisselingen, oplopende en aflopende acteurs. Strakke dialogen. Mooi toneel, ik was twee uur lang mee.