Drie korte voorstellingen gespeeld tegen de achtergrond van het weidse uitzicht over het veenlandschap in drie door architectenbureau Onix ontworpen houten kubussen van 6x6x6 meter waarvan één zijde helemaal van glas is. Miriam Boolsen, Magne van den Berg, en Aletta Becker lieten zich voor hun teksten inspireren door de korte verhalen van Tsjechov.

De Wending
Magne van den Berg baseert zich op De herdersfluit, De jager, en Het geluk. Een dichter, die altijd aan hier denkt als hij daar is, en aan daar als hij hier is, is in gesprek met een herder. Daarna volgt een dialoog van een soldaat en dezelfde herder. De dichter en de soldaat (allebei gespeeld door Lotje van Lunteren) zijn onrustig op zoek naar het geluk en twijfelen er steeds aan waar ze dat zullen vinden, links of rechts, aan de andere kant of aan deze kant. De herder, mooi klein gespeeld door Joke Tjalsma, kan zich daar niet druk over maken.

Nog meer eeuwige liefde
Een man in gesprek met een vrouw bij wie hij elke dag op bezoek komt om haar zijn liefde te verklaren. Een dialoog geschreven door Miriam Boolsen, die zich liet inspireren door dialogen van Tsjechov tussen personages die maar al te graag in de valkuilen van de liefde stappen. Het is een hele mooie tekst vind ik, de mooiste van de drie. Gespeeld in een perfect ritme, en met een weldadige timing. Door een heel goed acterende Veerle van Overloop en een fantastische Tom Jansen. Het stille spel van vooral Tom Jansen is fascinerend.

Typisch Tsjechov
Een door Alletta Becker geschreven gesprek tussen een gids die het een en ander wil gaan vertellen over het veen en over de streek, en zijn veel jongere coach. De man die ‘hier vandaan komt’ wordt gecorrigeerd door de man die ‘niet van hier’ is. Met citaten uit Het geluk, Drie jaren, In een landhuis, en De steppe. De meest komische van de drie korte voorstellingen. Door de tekst, maar ook door het mooie contrast tussen de onderkoeld acterende Matthias Maat (de man van hier) en het wat meer geprononceerde spel van Hendrik Aerts (de man van elders).

Regisseur Michiel Johannes Jansen en de acteurs hebben de voordelen van het weidse uitzicht en het feit dat de toeschouwers door de kubussen heel dicht op de voorstellingen zitten uitstekend benut. De fraaie landschappelijke achtergronden en het kleine, subtiele spel zorgen, met de goede teksten, voor een locatievoorstelling van hoog niveau.