Na een innig dankgebed tot God voor 2000 jaar twijfelachtige zegeningen, wordt Maria opnieuw door de engel bezocht. Een grappig idee, lucide uitgewerkt door schrijver/regisseur Rogier Schippers. Een klein uur duurt dit charmante, vertederende kleinood, een soort theatrale scapulier (kent u die uitdrukking?), met heel wat kleine stoutigheidjes uit de maagdelijk mooie Mariamond. Heel knap is dat de personages niks doen. Nou ja, niks, Maria kookt soep, neemt een voetenbadje, Josef staat bij de werkbank=omgevallen buitenwc, de engel komt bij zijn positieven. Geweien voor de kuise maagd Maria, echtgenote van Josef, je zou haar ter plekke willen aanbidden, voor de val van de engel (prachtige decorvondsten van Simon Haen) en natuurlijk voor de teksten van Schippers.

Zeer verassende voorstelling! Hoe men met zo weinig zo veel kan neerzetten. Als de primitieve schuur in elkaar stort, de kruisen van de muur afvallen en het dak openscheurt om een engel met geheugenverlies welkom te heten, begint een kritisch, maar zeker ook grappig verhaal over de geboorte van Jezus en de gevoelens van Jozef en Maria bij deze hele gebeurtenis. Zeker geen “gezalfde” voorstelling, maar een thema dat in een nieuw en gedurfd jasje wordt gestoken.

Mooie teksten, ingetogen en teder. de engel was geweldig, ondanks zijn stemprobleem. net alsof het zo hoorde: het paste nog steeds in het stuk!