.
..
…
Ik denk niet dat het me gaat lukken deze voorstelling te recenseren. Het lauwe lichte tweevingerige applausje was reeds uitgedoofd voordat het toneel leeg was. Het totale stilzwijgen waarin de toeschouwers naar buiten gingen sprak boekdelen.

Mijn eerste gedachte bij het lezen van de flyer was, dit is weer een mistgrodijn opgetrokken door Kas en de Wolf. Maar kunstenaar Kees Crijnen bestaat echt.
De enige relatie met K en de W is dat het ook hier weer erg dicht op de werkelijheid zit. En hoeveel reserves ik ook had bij de gedachte aan kunstenaars op het toneel die iets met hun moeder en haar echtscheiding………., het is een verdomd leuke voorstelling. Kees Crijnen speelt zichzelf met verve en dat werkt ook nog. Willem de Wolf is de enige echte acteur, de moeder dient als contrastvloeistof en dat Hans Kemna echt zichzelf speelt, is na afloop onoontkoombaar in de foyer vast te stellen.
Kenners verzekerden me echter, dat de kunstwereld in het echt nog erger is