Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik de website van Moose niet de aangewezen plek vindt om een recensie van het Cirque du Soleil te plaatsen. Door middel van dit schrijven reageer ik dan ook voornamelijk op een eerder geschreven recensie over Dralion. Ik vind dat de recensie van js. de voorstelling an sich tekort doet. Ook ik ben geen fan van de doorgeslagen commercialiteit waarmee Cirque de wereld meent te moeten veroveren, maar dat neemt niet weg dat de shows die het aflevert een fenomenale klasse hebben. Ik heb alle shows gezien die zij in Europa opvoerden en had niet meer verwacht dat ik me nog kon laten verrassen door het spektakel. Het tegendeel was echter waar. Ik zat als een klein kind met open mond en klamme handjes te kijken naar de duizelingwekkende acts die zich voor mij op het podium ontsponnen. Enig minpuntje in de show waren de clowns. Cirque du Soleil en clowns blijkt een ongelukkige symbiose. (In Quidam waren de clowns om van te huilen.) De tomaat gaat echter niet naar de clowns maar naar het magere spektakel om de show heen. Cirque meent een totaalpakket van hoge kwaliteit af te leveren maar in vergelijking met de show is de ontvangst armzalig. Ook moet er lang, te lang, worden gewacht op een drankje en was het feest na afloop van de première rommelig georganiseerd. De tendens in krantenrecensies met betrekking tot het Cirque heeft zich verplaatst van het spektakel in de eerste plaats naar de commericiele geldmachine die de artiesten in een haast verstikkende houdgreep lijkt te hebben vast gepakt. Cirque du Soleil heeft het misschien toch ook wel een beetje aan zichzelf te danken. Als ik zo onbescheiden mag zijn om een advies uit te brengen zou ik ze op het hart drukken zich bezig te houden met datgene waar het allemaal om draait en waar de mensen uiteindelijk voor komen: de Show. Want deze is, net als Saltimbanco, Alegria en Quidam, van wereldkwaliteit.

Mooie kostuums en fraai licht. Dat is wat me vooral bijblijft. Verder was het niet zo geweldig. Natuurlijk, het is goed gedaan, maar het mist de artistieke diepte van Saltimbanco dat ik 10 (?) jaar geleden zag. De BV Soleil lijkt vooral perfect entertainment te willen brengen. Dat lukt ze dan ook prima, zo lijkt het. Ronald Koeman, Frans Weisglas en Pieter van Vollenhoven, veel politici en de onvermijdelijke soapdozen vonden het prachtig. Mij is het te pompeus. De muziek irriteert al snel want een amorfe potpourri van pop en wereldmuziek die Peter Gabriel 15 jaar geleden al maakte, maar dan met negentien keer zoveel bombast, eindeloze woordeloze zang in de hoge toonsoorten en dichtgesmeerd met synthetische klanktapijten. De acrobatiek is fraai, de clowns niet zo leuk en de choreografie prima, daar had wel meer in gezeten, maar dat zou wellicht al snel te artistiek worden. Het moet immers voortdurend spetteren. Vermoeiend.