Waarom verwart de voorstelling me zo? Waarom erger ik me niet? Aan de ouderwets pamflettistische vormingstheater-vorm, aan het feit dat me de gruwelen van de jodenvervolging ingesmeerd worden terwijl ik ze echt wel ken?Waarom desondanks die klap voor mijn bek?
Anderhalf uur gruwelijke wreedheid op een podium in combinatie met het hoogste uit onze westerse cultuur (Schubert, Beethoven, Shakespeare). Simmons en zijn acteurs wrijven iets naar binnen wat je wel weet, maar te weinig voelt. Dat onze wereld danst op de vulkaan, dat we van schoonheid genieten met het pistool op de slaap.
Auw.
Wie durft moet gaan kijken!