Voor wie een morbide gevoel voor humor heeft - zoals ik - is ‘De luitenant van Inishmore’ echt een aanrader. Een half uur na de voorstelling zat ik nog te grijzen om de bizarre moorden en de droge opmerkingen over en weer. Het begint allemaal met het lijk van een kat. De opgeschoten puber Davey herkent de kat als die van zijn buurvrouw Conny. Net als hij het beest op de keukentafel heeft gelegd, komt Conny binnen en begint de voorsteling. De eerste paar minuten kan ze alleen zinnen uitbrengen die doorspekt zijn van het woord ‘fuck’ . Het blijkt het stopwoordje van alle personages, wat een komisch effect heeft.
De dode kat heeft een lawine aan andere lijken tot gevolg. De kat is namelijk niet van Conny, maar van haar zoon Padraic, een radicaal lid van de Ierse splintergroep INLA (nog extremer dan de IRA). Padraics reactie op het bericht dat ‘Kleine Tommy niet zo lekker is’, is dientengevolge zeer overtrokken: hij komt direct naar huis om te zien hoe het met de kat, zijn enige vriend, gaat. Thuis proberen Conny en Davey om de kat van Daveys zus Maidread, ‘Pimmetje’ voor Kleine Tommy te laten spelen. Tegen beter weten in smeren ze de rode kater in met zwarte schoensmeer, aangezien Kleine Tommy een zwarte kat was. Voor deze scène wordt een echte kat gebruikt, wat uiterst grappig werkt: terwijl hij met schmink wordt ingesmeerd, begint de kat zich onverstoorbaar schoon te likken. Prachtig.
Wanneer blijkt dat de moord op Kleine Tommy een truc was van de INLA om Padraic naar huis te lokken, begint de grote slachting. Padraic staat juist op het punt om zijn moeder en Davey neer te schieten - die hij verantwoordelijk houdt voor de dood van zijn kat - als zijn vroegere vrienden binnenkomen. Ze willen met hem afrekenen, omdat hij een drugsdealer heeft gemarteld, die de INLA juist financieel steunt. De drie hebben echter buiten Maidread gerekend. Zij is verliefd op Padraic en staat buiten gereed met een luchtbuks, waarmee ze eerder al eens tien koeien de ogen heeft uitgeschoten.

Wat al dat geweld zo hilarisch maakt, is het feit dat de slachtoffers bijdehandte opmerkingen blijven maken, al is hun positie nog zo precair. Davey en Conny ontsnappen keer op keer maar net aan de dood. Pure slapstick is de scène waarin de drie INLA-leden blind de kamer binnenwankelen, omdat Maidread ze de ogen heeft uitgeschoten. Op aanwijzingen van de geknevelde Conny en Davey beginnen de drie op Padraic en Maidread te schieten. De complete huisraad moet het ontgelden, maar alleen de INLA-leden leggen het loodje. Conny en Davey krijgen de opdracht om hun lijken zodanig te verminken dat ze niet meer te identificeren zijn. Het publiek giechelt en griezelt, wanneer het ene rubberen lichaamsdeel na het andere met veel suggestief gekraak wordt losgerukt of afgezaagd en in een emmer wordt gedaan, terwijl de speelvloer steeds glibberiger wordt van het theaterbloed.

Uiteindelijk moet ook Padraic eraan geloven, als Maidread erachter komt dat hij in een vlaag van woede haar Pimmetje heeft vermoord. Davey en Conny blijven verdwaasd achter op het slagveld. En dan springt er ineens een levensechte zwarte kat op de afzuigkap. Jawel: Kleine Tommy, die al die tijd de hort op was. ‘Dus al die lijken hier, dat had helemaal niet gehoeven,’ merkt Davey snugger op. Voor straf willen ze de kat doodschieten, maar dat kunnen ze uiteindelijk niet over hun hart verkrijgen. Temidden van een kamer vol lijken, eet Kleine Tommy tevreden van de Brinta-pap die hij krijgt voorgezet.

Een hilarische voorstelling. Het NNT laat zien dat ze komedie beheersen met een goede timing en tekstbehandeling. Niet zo verfijnd als Umberto Ui, maar gelukkig ook niet te lollig als Othello. Een aanstekelijke energie en ‘spetternde’ special effects.
Wel heb ik het gevoel dat de voorstelling wellicht meer had kunnen schuren en snijden, enger had kunnen zijn.

verschrikkelijke voorstelling. waarschijnlijk door verkeerde speelstijl (klucht) en ontbreken van verassende humor. waarom was The leenane trilogie geweldig en dit afschuwlijk? mc Donagh kan schrijven, maar Terpstra maakt verkeerde keuzes en komt niet verder dan platte lol en Tineke Schouten-achtige personages. We wilden na 5 minuten weg, maar zaten midden in de rij. Zonde van mijn avond en de 16,50 euro.

Het duurde tot ver na de helft van de voorstelling. Toen was ik om. Dat is dus knap gedaan. Koos Terpstra trekt het parodiërende verhaal over Ierse terroristen van Martin Mcdonagh tot in het absurde door. Ledematen vliegen over het podium en er wordt lustig in lijken gezaagd. Ook het acteren is over the top. Tarantino-toneel waar je dus ook op een gegeven moment erg om kunt lachen.

Het stuk begon erg traag, maar dat kwam misschien doordat een van de acteurs de dag ervoor onderuit was gegaan en 5 dagen lang niet mag praten van de dokter. Dus allerlei rollen waren gewisseld van acteur en dat liep niet echt lekker, de eerste keer.
Ik kan alleen de special effects en de katten belonen met een gewei, want meer inhoud had deze voorstelling niet. Dat zelfs de meest debiele terrorist ook een zwak heeft, in dit geval voor katten, kan je uit de voorstelling halen en dat geweld zinloos is.
Maar in deze opvoering wordt de beperkte inhoud overgoten met kunst en vliegwerk en veel bloed. Ik heb me geamuseerd en meegeleefd met de katten, maar meer ook niet.

Natuurlijk hoera voor de katten! Geweldige shoot-out-kunst en vliegwerkscene, hatsjikidee. Stuk is geestig en personages en leven van eilandbewoners zijn na ‘De krippel’ en ‘Leenane Trilogie’ vertrouwd. Maar het geweld en de gruweldaden blijven erg kunstmatig, waardoor de lach niet zo bevrijdend is al ie kan zijn. De zinloosheid van geweld lijkt maar weer eens aangetoond en vrolijk verlaten we de zaal. Had die kat op het eind wel doodgeschotendan was er meer om na te denken geweest.

wat een leuke en goeie voorstelling. Je moet er wel voor naar Groningen maar je krijgt er wel wat voor terug. goed spel en geweldige special effects. De gekte van terroristen word geweldig weer gegeven en je gaat zelf mee in de rare denkwereld van de personages. ijskoud word je als er op een gegeven moment in lijken word gezaagt als of het klussen met kijkers is. helemaal goed ga door zo daar in groningen.