Rafi, de arabische Jood uit Bagdad, leent geld uit aan Antonio, om een leuke cent te winnen aan een drugstransportje. Onderpand is een pond vlees uit zijn been. Sharespeare in hoogst eigen persoon gaat nog even stevig het debat aan met Rafi over hoe en wat. Een moderne bewerking in top-formaat door Justus van Oel, gespeeld door DNA. Geniale vondsten en geweldig acteerwerk (natuurtalenten, allemaal!) houden van begin tot eind de spanning goed vast. Vijf minuten na het begin is het twee uur verder en is het spel over, helaas. Dit soort serieus toneel met kwinkslag mag best meer gemaakt worden!

Voor CKV moesten ik en drie vriendinnen naar dit toneel stuk. We hadden het uitgekozen omdat ik zag dat Sabri Saad El Hamus er in speelde. Het toneelstuk zelf was erg zwaar voor onze leeftijd(15,16 jaar) er zaten wel stuken in dat het een beetje saai was en ook stukkendat je je lachen niet kon inhouden. Na de voorstelling ging ik samen met een vriendin nog even praten met Peggy-Jane de Schepper, een van de toneelspelers. Toen ze hoorde dat ik een ‘fan’ van Sabri Saad El Hamus was, zei ze dat hij ook nog wel langs kwam lopen dat we hem dan maar aan moesten spreken omat het een hele aardige man was. Wanneer hij later aan kwam lopen ben ik naar hem toe gegaan. Zo’n aardige man! Zo aardig kom je ze bijna niet meer tegen. En hij was ook heel sociaal. Omdat ze eigenlijk geen vragen hadden voor ons CKV project gaf hij ons zijn e-mail adres zodat we hem konden mailen. en als echte fan vraag je natuurlijk ook nog zijn handtekening! Na gisteravond is het helemaal mijn favoriete acteur geworden! Ik raad mensen boven de 25 aan om naar dit toneelstuk te gaan. Het is een mooi stuk waarom je nagaat denken. Een eerste CKV opdracht om nooit te vergeten!

Het begint als een wat intelectuele vergelijking van de klassieke Koopman en de geactualiseerde Koopman, de Arabier van Amsterdam, met toelichting van Shakespeare,(als tijdsbeeld?)gespeeld door een vrouw,maar gaandeweg
word je meegezogen in het spel.Een bloedbad lijkt onafwendbaar.Zelfs een schitterend pleidooi biedt geen soelaas.
Ik heb genoten van de vondsten, de actuele toespelingen en het geweldige spel.

De Koopman van Venetië maar dan anders. Shakespeare komt zelf uitleggen hoe het ook alweer zat met die klassieker maar dan gaat het verder in Amsterdam (-west?). Justus van Oel schreef niet alleen een lesje in theatergeschiedenis maar ook een cursus politiek bewustzijn en dat bedoel ik in de meest positieve zin, dus zonder opgeheven vingertje. Hij speelt met vooroordelen en verwachtingen en hij houdt het toch spannend tot het eind.
De acteurs zijn geweldig, zeker Mirjam Stolwijk die in haar slotmonoloog bijna gaat hyperventileren. Ze combineert emotie en passie met humor en overdrijving en dat maakt het des te sterker.
Een aanrader!