Tja, ik vond het eigenlijk wel sympathiek. Twee liefdevolle ego’s die een flink eind uit hun nek lullen. Scènes en liedjes zijn eigenlijk overbodig en zorgen ervoor dat de voorstelling van net een uur toch gaat trekken.

Erop vertrouwen dat authenticiteit-op-het-podium voldoende is voor een behartenswaardige voorstelling leidt maar al te vaak tot een uitnodiging tot zelfoverschatting. Zo ook bij de familie Leddy. Anekdotes over dochterlief als huilbaby of over papalief die zo tolerant was dat dochter Rixt op haar 14e al tot 4 uur in de disco mocht blijven… Wat moet mij dat interesseren? Niets. En ja, omdat het toneelspelers zijn, spelen ze ook nog Grote Toneelscènes (Lear, Wie is er bang voor Virginia Woolf). Willekeur. Meer is het niet.
En die arme John staat dan ook nog eens met angst in zijn ogen. Bang - zo lijkt het - om zijn tekst te vergeten. Bang om de voorgeschreven danspasjes niet bij te kunnen houden.
Nee, het zijn charmante, lieve mensen die Leddys. Maar ze hebben weinig te vertellen.

Tjonge, wanneer houdt dan eens op? Denken dat authenticiteit alleen een voldoende voorwaarde is om mij (en de andere toeschouwers) te boeien. Kom op zeg. Ontboezemingen van dochter over papa die haar zo vrij liet dat ze op haar 14e al tot 4.00 uur in de disco mocht blijven. Van de vader dat dochterlief een hardnekkige huilbaby was. Enzovoorts. Gebabbel. En dan ook nog de voelbare angst van vader-John dat-ie de danspasjes niet meer weet of zijn tekst zal vergeten. Toegegeven: dochter-Rixt kan mooi zingen. Maar dat was het dan ook wel. Gauw vergeten en vooral kritischer zijn op je uitgangspunten. De Leddys zijn vast heel lieve mensen, maar om daar dan ook maar toneel van te (laten) maken? Liever niet.

Goed ik kan me voorstellen dat het leuk is om met je vader of met je dochter op de buhne te staan, maar moet het dan ook daarover gaan? Gooi het liever helemaal op de terugblik en toekomstblik op de toneelwereld….
Het was nu te oud hollands kneuterig, want me deed denken aan een stukje op een willekeurige trouwerij. Jammer met wat scherpere zelfspot en puntiger dialogen had dat zeker niet gehoeven.