Ik ben nu, drie uur na de voorstelling, nog steeds volkomen overweldigd door de slotscène, waarin de drie spelers begeleid door Beethoven’s ‘Ode an die Freude’ in vijf minuten alle grote beelden uit de wereldgeschiedenis afwerken. De voorstelling is een komische revue over geweld, snel gemonteerde scènes, die soms doen denken aan Tarantino en soms aan André van Duin. Om over je heen te laten komen, op je in te laten werken en ‘s nachts over te dromen.