Het is zover: de festival-moeheid begint toe te slaan en ik viel een beetje in slaap tijdens deze voorstelling. Dat betekent helemaal niet dat ik het slecht vond: integendeel. Het verhaal over de Watersnoodramp wordt mooi verteld en de acteurs praten behoorlijk goed Zeeuws (dan valt je ineens op dat je dat nooit hoort op het toneel) en af en toe voelde het net als bij mijn grootouders thuis. Toch een tomaatje: bij grote emoties vloog de voorstelling een beetje uit de bocht.