Een trainingsdag voor baliemedewerkers, dat is het uitgangspunt voor deze productie. En daar valt heel veel grappigs en treurigs over te bedenken. Toch is dat de groep deze keer niet goed gelukt. Het is gewoonweg vaak niet echt leuk. De kracht van Golden Palace is iets normaals laten ontsporen in totale gekte. Die dan wel geloofwaardig moet blijven. Dat eist van de acteurs dat ze heel beheerst en bloedserieus hun ding doen, zoals bijvoorbeeld Jan Taks en Suzanne Bakker. Dan worden de lachspieren gekieteld. De rode draad van de voorstelling verdwijnt ook nogal eens (te weinig materiaal?). “Laten we maar even Idols doen”. Doet dat nou maar op een schoolavondje. Een acteur die in slaap moet vallen en dat aangeeft door een plotseling nepgesnurk. Ja hallo, we willen als publiek wel voor vol worden aangezien. Er zijn in recensies vergelijkingen gemaakt met “Mannenschool” van een aantal jaren geleden. Jammer, het lijkt er in de verste verte niet op. Vooral kwalitatief niet.

Jeetje, omdat ik net het kaartje voor deze voorstelling in mijn jaszak vind, herinner ik het me weer. Voor de rest was ik het al weer aardig kwijt. Dat kwam vooral omdat het allemaal veels te lang duurde, als ze 3/4 kwartier eerder waren gestopt was het wel sterk geweest. Onevenwichtig ensemble ook waar Suzanne Bakker en Tjebbe Roelofs de kastanjes uit het vuur moesten halen. Viebrock en Marthaler hebben echt school gemaakt en das best prettig, maar ook niet echt verrassend.