Ja ja. Het is pas m’n tweede Dogtroepje, maar ik heb wederom genoten. Het enige probleem wat ik met de voorstelling had was dat sommige effecten wel HEEL erg uit de lucht komen vallen, zoals de vliegende vuilniszakken. Ook was ik verbaast dat er een dramaturge aan mee had gedaan, ik vraag me af wat die heeft gedaan. Maar desondanks, de aller-aller mooiste effecten die in een voorstelling te zien zijn.

de visuele vondsten waarmee Dogtroep een ruimte transformeert blijven overrompelend, en zijn vaak onvoorstelbaar mooi. Monitor-man, de opstijgende vuilniszak-heteluchtbalonnen, de man die in een (letterlijke) zee van licht zwemt, ze blijven nog wel een tijdje in m’n hoofd zitten. Een enkele scene zorgt voor niet meer dan schouderophalen (gôh, 2 kuub kurken de lucht in, so what) maar de schoonheid overheerst.