Deze voorstelling van Thibaud Delpeut, gemaakt voor de kleine zaal (in het kader van TA-2), is vanavond voor het eerst in een grote zaal te zien. Die overgang naar de grote zaal is grotendeels geslaagd. Vooral omdat de basis, de sterke tekst en de strakke enscenering, staat als een huis. Knap vooral hoe Delpeut tekstdelen uit drie stukken van Sofokles tot één vloeiend geheel heeft weten te smeden.

Een mooie vondst vind ik de dubbelrol van Alwin Pulinckx, die zowel Polyneikes, de zoon van Oidipous, als Haemon, de zoon van Kreon, speelt. Delpeut kan daarmee het thema vader-zoon relatie extra accenten geven, ook al omdat hij Pulinckx een paar keer haast zonder overgang van de ene zoon in de andere laat overgaan.

Misschien werkte het in de kleine zaal wel, maar toch, het spel is aan de brave kant. Te braaf wat mij betreft. Zeker voor een tournee langs de grote zalen zou het allemaal wel wat rauwer mogen.