Beter laat dan nooit zullen we maar zeggen. Mooie voorstelling, maar het wist mij niet echt te raken. Misschien komt het door de hoge verwachtingen die ik had omdat iedereen zo vol was van deze voorstelling. En al deze mensen hebben gelijk: er wordt op hoogstaand niveau gespeeld, een prachtige scenografie en de muziek van David Bowie maakt het helemaal af. Negatieve punten kan ik niet noemen. En toch, toch mis ik iets.

Prachtige voorstelling. Mooie cast. Perfect. Ook theatergeschiedenis. En Cas, je trieste gebroddel is een smet op elke lofuiting.

Als je als ervaren toneelbezoeker denkt alles al gezien te hebben, is het verrassend en meer dan dat een voorstelling zoals vanavond gezien te hebben. Toneel teruggebracht tot zijn oervorm.. de acteurs. Alleen de allerbeste acteurs en actrices kunnen zo een apocalytisch stuk aan. Zij alleen kunnnen het een stukje lichthied meegeven waardoor de kwintessens helemaal overkomt. Mensen noemen heeft niet zoveel zin. Alleen maak ik graag uitzondering voor de moeilijkste rol die van de manlijke mormeen.. fenomenaal vertolkt door Barry Atsma. Tweede rol is voor weduwe Rosenberg en moeder van de mormoon. Zeer knappe dubbelrol. Ook de rest niets dan lof.. maar soms moet je mensen en hun prestaties extra in het zonnetje zetten. Ik heb dit seizoen de serie topstukken gevolgd.. er war absoluut geen slecht stuk bij. De twee toppers waren wel van TGA in de regie van Ivo van Hove.

Vandaag Angels in America van Toneelgroep Amsterdam in Breda gezien. Ik heb heel gemengde gevoelens. Jaren terug ook 2x het Ro Theater gezien (regie Guy Cassiers) en dat was indrukwekkend.
Hans Kesting vond ik meesterlijk. De acteur die Prior speelt ken ik niet (Eelco Smits) en ik vind het moeilijk om zijn spel te beoordelen. Maar ik had een ander type man in deze rol gezet. In deel 2 blijven de acteurs lang op het toneel terwijl anderen spelen. Dat kwam op mij geforceerd over. Ook het door elkaar schreeuwen is af en toe irritant.
Bij het RO was de tijd en de ongeneesbaarheid van aids op dat moment hetgeen de voorstelling m.i. veel indrukwekkender maakte.
Ook de achtergrondprojectie was, naar ik me herinner, beter. In het Ro Theater was het toneel kleiner en maakte de voorstelling indringender.
Toneelgroep Amsterdam speelt de voorstelling ook in America maar maakt, naar mijn mening wel eens een misplaatste grap (ik ben een belg bijvoorbeeld).
Ik ben blij dat ik deze interpretatie gezien heb. Maar mij zal eerder het individuele spel bij blijven van Hans Kesting en Roeland Fernhout dan het geheel. En dat is toch wel jammer.

Beklemmend, geweldige scenografie, ontzettend goed geacteerd, enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts. Er iets over te zeggen wat nog niet op een of andere manier in een andere minirecensie of in een krantenrecensie staat, heb ik niet. Dat is het nadeel, of het voordeel zo je wilt, als je een voorstelling ruim een maand na de première ziet. Zes van die groene dingen erboven dus. Want hoe ik ook mijn best doe, ik kan niks bedenken wat ik er niet perfect aan vind.

Eindelijk weer een mooie TGA-voorstelling. Zonder al te veel poespas en extreme decors, maar juist gefocust op het spel. En dat van Hans Kesting en Hadewych Minis was formidabel. Roeland Fernhout was ook geweldig trouwens. Gewoon mooie rollen. Een aantal belangrijke elementen in het verhaal kregen wel net iets te weinig aandacht - zoals de Engel die verdwijnt en Prior beter wordt - waardoor het bijna te snel aan je voorbijgaat.
Het verhaal blijft actueel, juist door de kritiek op het kapitalisme en het racisme. Typisch dat juist TGA nog zo weinig diversiteit binnen de eigen gelederen heeft. Daarom toch één tomaat.

Prachtig spel waar alleen maar meer nadruk op komt door het lege podium. Mensen lijken nog een stuk kwetsbaarder met zo’n grote leegte om zich heen. De combinatie van vlot in elkaar overlopende scènes samen met soms een rustmoment met prachtige muziek werkte wat mij betreft erg goed. Her en der ook mooie momenten die nog boven de rest uitstaken, zoals het arriveren van de Engel en het overlijden van Roy. Echt een mooie voorstelling waarvan ik van begin tot eind heb genoten.