Alsof er een hoge drukgebied in Frascati hing, zo kraakhelder werd deze tekst van Paul Pourveur gebracht door Monique Kuijpers en Reinout Bussemakers.

“Sterf proper, denk aan de volgende…”

Leef proper, denk aan de volgende

Ik wist niks van Poncke Princen en in het eerste half uur dacht ik ik ga hier niks van snappen. Het was wel indrukwekkend dacht ik.

Wat een regelrechte aanfluiting. In het verleden wist Keesen mij nog enigszins te boeien maar deze keer was het huilen met de pet op. Een gewei voor de moeite van de acteurs.

Een interessant onderwerp (gewei), een mooie tekst (gewei) en drie parallel geschakelde schuimende vaten (tomaat) zijn geen borg voor goed toneel.

Indringende voorstelling. Foute mensen die foute keuzes hebben gemaakt, die oud-strijders, denk je in het begin.

Paul Pourveur kan van een uitdragerij van onderwerpen een elegant gebeeldhouwde tekst maken. Sterker, dat doet hij in “Shakespeare is dead”.

Wat een stuk, wat een taal, wat een hemel! Een prachtige tekst, vakkundig gepresenteerd in een strakke en opvallende regie van Willibrord Keesen.

Vooraf gelezen dat dit stuk van Shakespeare niet zijn beste is. Thema’s o.a. Cynisme en politiek en liefde.Maar we hebben geweldig genoten. Toneelspel met hoofdletters SPEL.