Een beetje van een gids voor een eventuele bezoek aan de theaters in Londen:1. Hoe weet je wat er is te zien: Het probleem in Londen is dat er geen volledig lijst van voorstellingen is. Waarom heeft ten eerste te maken met geld, natuurlijk. Kranten en tijdschriften geven alleen meldingen van voorstellingen door waarin ze denken hun lezers geïnteresseerd zijn, of meldingen waarvoor de producenten hebben betaald. Ten tweede zijn er zoveel theaters in Londen dat het misschien onmogelijk zou zijn om op de hoogte van alles te blijven. Ik zou graag zoiets als een uitburo.nl hier zien maar in plaats daarvan zijn er twee goede websites: www.offwestend.com/index.php/listing/index/ lijkt een geweldige website voor alle niet-commercieel, alternatief, nieuw, klein theater te zijn. Men kan zoeken voor voorstellingen op een gegeven datum, van een gegeven schrijver, in een geven theater, enz. Niet alleen word informatie over de voorstellingen weergegeven maar er is een eenvoudig systeem van tekens voor ‘New writing’, ‘Comedy’, ‘Classic’, enz. Als je op ‘Book now’ klikt dan reserveer je niet meteen maar je krijgt reserveermogelijkheden en, net zo belangrijk, locatie en openbaarvervoer details.Een alternatief is de gratis krant ‘First Act’ die beschikbaar in een aantal van de niet commerciële theaters is. Niet alleen heeft het een uitgebreid lijst van voorstellingen maar de artikelen zijn ook heel interessant.Maar veel mensen willen heel graag naar een West End musical of voorstelling. Niets mis mee, als je het maar kan betalen. Het is niet zo’n probleem om informatie voor die voorstellingen te vinden maar een goed website is: http://www.officiallondontheatre.co.uk/shows 2. Hoe weet je wat de moeite waard is?Sommige Moosers weten al wat soort voorstelling wordt opgevoerd in welk theater, en vaak zijn er recensies op de websites van die theaters (of het theater zelf). Voor recensies zijn er een aantal bronnen, maar voor een goed overzicht van alles is er wekelijks het ‘Time-Out’ tijdschrift (dat ik zelfs in Schipol te koop heb gezien). Via het internet zijn er heel veel sites te bekijken van verschillende dagbladen maar die dagbladen worden verdeeld tussen kwaliteit en boulevard (met iets tussen in) en rechts of links. Voorafgegaan dat men alleen ‘kwaliteit’ willen is er ‘The Guardian’, ‘The Times’, ‘The Independent’ en ‘The Telegraph’. ‘The Guardian’ heeft de voorkeur van het heersende culturele bestel (waarschijnlijk omdat het links is) en de critici Michael Billington en Lyn Gardener dragen veel gewicht.Wat ook misschien interessant is, is naar de website van de krant van theater professionelen ‘The Stage’ te kijken: www.thestage.co.uk/reviews/ maar ook naar: www.britishtheatreguide.info/index.htm In ieder geval is het mijn ervaring dat Britse recensies oppervlakkiger dan Nederlandse recensies zijn, maar als je bezig bent om iets uit te kiezen dan misschien heb je alleen een beetje van een aanwijzing nodig om te weten wat je wilt zien. ‘Time Out’ heeft een ‘Top Ten’ van voorstellingen, en ‘The Guardian’ gebruikt sterren.Tip: Als je denkt dat iets goed zou zijn, dan boek het meteen. Ik heb gemerkt dat ik een beetje van een neus voor een goede voorstelling heb ontwikkeld - goed in de zin dat mensen de voorstelling willen zien - en het is mij te vaak overkomen dat een voorstelling helemaal uitverkocht net na of soms vóór de premier is (‘Elling’, Bush Theatre, ‘That Face’, Royal Court - poo!) 3. Goedkope kaartjesWaarschuwing: Er zijn een aantal websites en kiosken in Londen die je willen doen geloven dat ze je de aller-goedkoopste kaartjes kunnen verkopen. Misschien kunnen ze je wel een korting geven maar mijn advies is altijd direct contact met het theater op te nemen, en persoonlijk naar het theater te gaan als je de tijd hebt. De enige kiosk die echt en aller-goedkoopste kortingen geeft is ‘tkts booth’ in Leicester Square maar er is altijd een rij en je hebt alleen de keus van wat er die dag is. Wat er beschikbaar is wordt op beeldschermen getoond maar ook op internet: http://www.officiallondontheatre.co.uk/tkts/today Wat leuk aan Britse theaters is, is dat je korting krijgt als je bewijs hebt dat je student bent maar soms ook als je werkloos of ouder dan 60 jaar bent. Ik denk niet dat er problemen zou voorkomen voor studenten met een of andere buitenlandse studentkaart, maar misschien zou dat anders met werkloosheid/ ouderdom zijn. Je kunt maar vragen: ‘nee’ - sorry, ‘no’ - heb je al…Verder zijn er een aantal theaters die heel goedkope standplaatsen hebben, Old Vic, Donmaar Warehouse, Royal Court, bijvoorbeeld, en dan zijn er die theaters met ‘Pay What You Can’ avonden zoals het Arcola, het BAC, en het Gate. Die kaartjes moet je persoonlijk op halen op een gegeven tijd, of vroeg ‘s avonds of net voor de voorstelling, en vaak alleen één of twee per persoon.4. OpenbaarvervoerJe kunt per reis een kaartje kopen, of een dagkaart kopen, maar als je meer dan een paar dagen blijft dan kun je best een ‘Oyster’ (OV) kaart kopen. Je moet een formulier eerst invullen (beschikbaar op alle Tube/Underground* haltes) en in een rij staan bij het loket maar het zal je een hoop geld sparen. Het opladen van zo’n kaart is even wennen mar eigenlijk heel eenvoudig. Het is niet aan te raden je kaart op een drukke halte als Leicester Square of Tottenham Court Road te kopen of opladen.* Als je wilt klinken alsof je hier al jaren hebt gewoond dan zeg ‘Underground’ of ‘Tube’ in plaats van ‘metro’.5. AccommodatieMisschien moet ik dit niet doorgeven - als het populairder wordt dan wordt het vanzelfsprekend duurder - dus niet verklappen - maar tussen begin juni en eind september kun je een eigen kamer in studentenaccommodatie huren vanaf: ₤24 pppn. Alleen een kartoondoos in een ingang is goedkoper. Het academische jaar in Engeland is heel kort (ik ben 8 mei klaar) en dan is de accommodatie bijna leeg. Meer informatie zie: www.ucl.ac.uk/residences/ 6. Extra:AudioAls je meer wilt weten over het theaterlandschap in Londen is er een geweldige website met audio bestanden en transcripties van discussies en interviews met interessante Engelse theaterwezens. De site wordt regelmatig bijgehouden en is te beluisteren op: http://theatrevoice.com/. Nadeel is dat het helemaal in het Engels is - volgende keer moeten jullie alle de Zeeslagen winnen - maar het is misschien een oefening voor je verblijf in Londen. VacaturesAls je een baan in Londens theater wilt dan kun je best het wekelijks krant ‘The Stage’ kopen, beschikbaar van meeste krantenverkopers in het West End. Anders kun je abonneren op: www.thestage.co.uk/recruitment/ of kijken naar de websites van je lievelings theaters. Jullie man in Londen (behalve ik)Ben Hurkmans, voormalige directeur van het FAPK en thans culturele attaché hier op de Nederlandse ambassade, houdt een column bij in TM over zijn ervaringen in Londen. Ik heb geen abonnement op dit tijdschrift dus misschien kan Moose TM vragen of ze het column hier mogen plaatsen…?
reacties
Ha! Wat een fijne handleiding en precies op tijd voor mijn bezoek aan Londen.
Dank!
Sara
Bezoek aan Londen noodgedwongen uitgesteld. Vraag me af of er in de zomer (juli/augustus) ook het een en ander aan interessants te zien valt, of is het daar op theatergebied dan net zo doods als in Nederland?
Sara
Sara,
je kan veel zeggen over het theateraanbod in Nederland tijdens de zomermaanden, maar niet dat het doods is. Kijk maar eens wat een weldaad aan festivals: http://www.moose.nl/inhoud/aanbod/festivals/!
@ Bram,
Ik ben goed op de hoogte van het rijke theateraanbod in Nederland tijdens de zomer. Ik bedoel natuurlijk of de ‘reguliere’ voorstellingen in Londen (niet de festivals) een beetje doorlopen of dat er, net zoals in Nederland, sprake is van een zomerstop.
Maar toch bedankt voor de tip!
Extra informatie over goedkoop maar redelijk eten in Londen:
Het is soms moeilijk om gewoon gezond eten te vinden op een redelijk prijs. Als je op stap in de omgeving van Soho bent is er Café Valentino, 13A Greek St. Het is een bescheiden tentje, het soort plek dat in het Engels een ‘greasy spoon’ heet zonder vies te zijn. Hier kun je een aardappel in de schil met kaas hebben en een eenvoudige salade erbij voor slechts ₤3,50 (+/-€5,16) en een pot thee voor slechts ₤1,20 (€1,77) - wat heel goedkoop voor Londen is (geloof me maar). Het is bij Valentino’s nauwelijks bezocht, je word niet weggejaagd als je klaar met eten bent en je hoeft niet af te betalen voordat je eet, als vaak het geval in Engeland is. Nog een voordeel is dat het bijna nooit dichtgaat, behalve over een paar uur vanaf 5 of 6 uur ‘s ochtends. Wat voor klanten ze op die tijd hebben, weet ik niet maar als je buiten eet zit je tegenover en gebouw met het boord ‘model’ in de raam. Dit getuigt ons, bescheidener versie van De Wallen dat Soho is. Eén waarschuwing: Café Valentino is het soort plek in Londen waar je ongevraagd melk in je koffie krijgt tenzij je al van tevoren aangeeft dat je dat niet wilt. Deze waarschuwing geldt voor alle dergelijke tentjes in Engeland. Als je eens Londense thee heb gedronken dan weet je waarom het melk noodzakelijk is.
Nog een goedkope eetgelegenheid is het Indian YMCA, waar zelfs Indiaase bankiers op zakenreis in Londen overnachten. Het YMCA zit geen vijf minuten van Astor College waar goedkoop accommodatie beschikbaar is (zie boven) en met een kaartje, kost ₤4,50 (€6,64), kun je genieten van een lekker twee gang maaltijd, ‘curry’ natuurlijk, met een keus tussen vegetarisch en non-vegetarisch.