theaterpraat

OK, het schemert en je staat gedriëen te klepsen met een van de stoerste actrices van ons land (ja zo’n echte) en je draait je om en opeens is daar Vonneke en heb je een enorme flash-back!De begindagen van Moose, toen we nog jong onbezonnen waren. Het waren mooie tijden maar laten we niet te lang stilstaan bij herinneringen. Hou het maar kort want er moet gewerkt worden, verdorie nog aan toe! We hebben anderhalve dag en we moeten nog zoveel zien. En dit eiland, die rust, die ruimte… het zal allemaal wel, wij komen hier om iets te doen!Het is natuurlijk eigenlijk van de zotte om als rechtgeaard stadsmens een beetje door de vrije natuur te gaan lopen hossen van de ene plak naar de andere schuur, hier en daar van je fiets gereden door een local in zijn fourwheeldrive (want die automatische drempels tegen het hardrijden, die wwerken alleen op vastelandwagens), of door een roedel andere bezoekers die zich naar de andere kant van het eiland haast, terwijl je voordurend geen bereik hebt op je gsm, laat staan dat je ergens bij een hotspot onder het genot van een koffie even wat achtergrondinfo over de te bezoeken theatermaker bij elkaar kan Googlen.Nee, dit festival is voor ons altijd een kleine cultuurschok. Waarom gaan we dan? Waarom nemen we die boottocht en die verre verre reis (en de bijkomende stress) en het gevecht om kaartjes voor lief?Drie woorden: locatie, lokatie lokatie.