Voor de voorstelling ‘Stellaluna’ heeft de amerikaanse doventolk Billy Seago binnen een paar weken de Nederlandse (gebaren)taal moeten leren. De tolk is totaal in het stuk geïntegreerd en dat blijkt een succes hoewel dat aan het applaus niet af te horen is; dove kinderen klappen niet maar wapperen met hun handen. (Telegraaf, 25/3/99)