Na een welverdiende maar buitensporig lange winterstop keert De Week vanaf nu weer wat regelmatiger terug. Is er nog wat gebeurd in de tussentijd, behalve dat Tony kwam, DUS werd en HZT ging? Jazeker!
Vooral in België hebben ze het druk. Ten eerste is daar een driftige discussie over repertoiretoneel (lijkt erg op de Hollandse twee jaar geleden, maar dan met hun eerste vrije producent en zonder Jaap Jong). En daarnaast is er een scherpe bezuiniging bij de dagbladen die veel gevolgen heeft voor de kunstredacties. Men protesteert en kijkt naar Los Angeles.
En verder:
Prijzen:
reacties
Inderdaad Tony kwam zaterdag 21 februari (en vloog zondag weer terug). En inderdaad twee dagen later, op maandag 23 februari, stak Toneelgroep Amsterdam de Oceaan over om Rouw siert Electra te gaan spelen in Chicago (TGA ook). Maar wat leverde dat laatste bijzonder interessant taalgebruik op! Hemeltje lief zeg! Zulke rauwe kreten ben ik in Nederlandse recensies nog nooit tegengekomen!
Een kleine bloemlezing uit de Chicago Tribune en de Chicago Theatre Review Examinor, en van de website From the Ledge:
Holy mother f*cking mother of god. Such was the initial, utterly gobsmacking reaction we had to the Toneelgroep’s Rouw siert Electra. (CTRE)
Over Ivo van Hove:
I thought I was going to have an out-of-body experience - Van Hove is actually coming to my city! (…) Anyone who says he or she is a sophisticated and savvy theatergoer, but doesn’t go to see Mourning (…) is an imposter. And I mean that. (FtL)
Over Halina Reijn:
When and if it gets to New York, Dutch actress Halina Reijn, who plays the Electra-esque Lavinia, will blow those uptight Manhattan arty types halfway back across the Atlantic. (CTRE)
En tenslotte over schoenen:
I’m still not sure why the actors remove their shoes at the beginning of each Act.(FtL)
Misschien moet Moose ook in het Engels, want daar staat het antwoord op die misschien niet zo wezenlijke maar wel knellende schoenenkwestie.