theaterpraat

Beste Simon,

Ja een heel interessant artikel inderdaad van Rinnooy Kan (SER) en Sijbolt Noorda (vereniging Nederlandse universiteiten). Niet Groenink. Ik zal het je mailen, ik heb je adres nog wel ergens.
In het kort komt hun idee erop neer de sector in te richten en aan te sturen zoals dat bij universiteiten gaat. Regionale federaties nemen dan het cultuuraanbod voor hun rekening. De culturele instellingen verhouden zich tot het federatiebestuur als de faculteiten tot de uni. Federatiebesturen verantwoorden zich aan het equivalent van de onderwijsraad en deze "Raad van Cultuur" verantwoordt zich bij de minister.
Voordelen lijken opzienbarend. In de eerste plaats een enorme besparing aan bestuurswerk. Daarnaast ontwikkelt het bestel zich niet via de steriele biechtstoelprocedures van subsididieaanvragen en commissieoordelen, maar door middel van een 'continue en interactief proces tussen de leiding van de individuele instellingen en het bestuur van de regionale federatie.' Kortom, op die manier was Theu Boermans veel eerder op zijn eventuele fouten als instellingsleider gewezen, en was hij met zachte hand (of toch in ieder geval een veel zachtere!) gecorrigeerd.
Nadeel is natuurlijk wel dat je als instelling te maken hebt met een beperkt aantal mensen, wier visie en beleid zeer bepalend is. Maar misschien wegen de voordelen hier tegen op. Ik ben in ieder geval heel benieuwd naar de bijbehorende sommetjes. Enorme kostenbesparingen, maar vooral veel moeite! Al die besturen!
Misschien ben ik voorbarig. Het nadeel betekent tenminste dat we elkaar eens zeer diep in de ogen zouden moeten gaan kijken, maar ik denk toch dat ik juichend de sweater van 'Theaterfederatie Amsterdam' zou bestellen. Mits jij daar dan de baas wordt natuurlijk!

Groet,
Tom Helmer
Opium voor het Volk

Het is inderdaad geen dom stuk van deze twee relatieve buitenstaanders, maar ik blijf zitten met twee vragen.

1) Op welke manier zorgt dit systeem nou voor dynamiek? Ik denk dat in ieder geval het theater toch vraagt om een aantal artistiek relatief afgeschermde groepen van spelers al dan niet met eigen schrijver of regisseur samen werk ontwikkelen. Ik kan me voorstellen dat dat soort constellaties ook in het Systeem Rinnoorda mogelijk blijven, maar wie zegt er dan tegen zo’n groep dat het wel mooi is geweest als de kwaliteit een aantal jaren achter blijft.

2) Is het afschaffen van die bestuurslaag wel zo gewenst? Ik zou eerder zeggen dat bestuurswerk in de culturele sector zorgt voor maatschappelijke binding. Politici, intellectuelen en andere publieke figuren die -vrijwillig- bestuurswerk doen zijn op die manier belangrijke pijlers voor de sector. Hoe wordt die functie overgenomen?

Verder: verdomd interessant, maar gaat u vooral verder.