theaterpraat

Freek de Jonge legt voorstelling van Laura van Dolron stil

Amsterdam, De Brakke Grond, dinsdag 10 november 2009
Vanaf zijn plaats in de zaal van theater De Brakke Grond roept cabaretier Freek de Jonge tijdens de voorstelling Iemand moet het doen van Laura van Dolron plotseling dat hij nu weg moet, even naar tv om iets over Wilders te zeggen. Met een joviaal ‘ik vond het goed hoor wat ik heb gezien, ik bel je morgen’, staat hij op en loopt gevolgd door zijn vrouw Hella de zaal uit.

Heel even is Van Dolron van slag. Ze was net aan het gedeelte over de recente dood van haar opa begonnen. Een slechter moment had De Jonge niet kunnen kiezen. Maar ze herstelt zich snel en pakt de draad weer op.

Het is tegen half een, de laatste ronde in het café van De Brakke Grond is al geweest, Freek en Hella de Jonge komen het zo goed als lege café binnen. Op zoek naar Laura van Dolron. Als hij bij ons informeert waar hij haar kan vinden, vertellen we hem dat ze inmiddels naar De Blincker is. De Jonge vraagt hoe hij daar moet komen. Dat leggen we hem uit. Het is vlakbij.

Tien minuten later besluiten we om ook maar naar De Blincker te gaan. De Jonge blijkt alweer weg. Hij zal zijn excuses wel hebben aangeboden veronderstel ik, dat hoeft natuurlijk niet zo heel lang te duren, toch goed van hem dat hij daarvoor speciaal is teruggekomen. ‘Nou niet echt’, krijgen we te horen. Hij kwam zeggen dat hij op de vorm wel wat had aan te merken. En om Van Dolron om haar telefoonnummer te vragen.