theaterpraat

‘Ein Kerl muss eine Meinung haben’, onder dit motto somt Ger Thijs, acteur, regisseur en oud-artistiek leider van Het Nationale Toneel, de ontwikkelingen in de cultuurpolitiek van de afgelopen twee jaar nog eens op. Staatssecretaris Van der Ploeg heeft geen visie, aldus Thijs: “‘jongeren en allochtonen’ zijn een doelgroep, geen idee”. Ook memoreert hij het in opdracht van de VNT onder anderen door hem geschreven pamflet. “Het idee was: laten we OC&W voor zijn, laten we ze helpen.” Maar wat gebeurde er met al die plannen en radicale oplossingen voor de algehele malaise in het cultuurbeleid? “Bitter weinig.” Plannen voor één groot prestigieus gezelschap in Amsterdam, een reisgezelschap in Utrecht of bijvoorbeeld voor ‘de landelijke intendant’ die vier jaar lang als wijze man cultuuradvies uitbrengt, we hebben er niets meer over gehoord. De opmars van “de luizen in de pels” - klein experimenteel gepriegel in de marge, dat langzaam maar zeker de gevestigde orde overbodig maakt - gaat verder en verder. En zo gaat het al dertig jaar. Zou het de volgende keer beter gaan? “Misschien”. (Volkskrant, 9/11/00)

zie ook: VNT pamflet