Grijze oude mannen blijven de cultuur domineren, zolang dat gebeurt komen er geen allochtone publieksgroepen en ook geen allochtone makers. De (helaas weinige) allochtone makers díe er zijn willen zich uit alle macht niet afficheren als 'allochtone maker'. Idem dito voor het publiek. Zolang de politiek (lees: Van der Ploeg) onderscheid maakt tussen Nederlanders en allochtonen, blijft dat onderscheid juist in tact. Vrouwen die in de jaren zeventig schreeuwden om gelijke rechten als mannen, kwamen weliswaar op voor hun rechten maar bevestigden daarmee tegelijkertijd en plein public het grote verschil. Ik denk dat de generaties allochtone Nederlanders die nú onderwijs genieten over een paar jaar vanzelf rijp zijn voor schouwburg- en theaterpodia en -zalen. Klaar. Waarom moet alles onnatuurlijk worden versneld. Inderdaad heeft de olijfolie ook min of meer vanzelf haar intrede gedaan. Het moet sowieso eens afgelopen zijn met dat 'kunst OPDRINGEN aan het volk'. Kunst is er nog altijd voor mensen zélf, er zijn al genoeg verplichtingen. WIe naar theater wil gaat naar theater, wie niet wil gaat niet. Er is toch ook geen beleid dat niet-sporters aanzet tot sporten, of niet-vakantiegangers tot vakantie? Sommigen verrijken hun leven door kennis te vergaren, anderen willen dat niet. Uiteindelijk eindigt het leven voor iedereen gelijk. Graag een andere stelling, theaterinhoudelijk ipv theaterpolitiek.