Met vuur gezongen liedjes afgewisseld met gekleinkunstel. Ricky Koole heeft een goede formule te pakken. Toch bekroop me een naar gevoel tijdens de voorstelling. Laat de liedjes voor zichzelf spreken. ‘Trieste liedjes’lenen zich niet zomaar voor frivole bespiegelingen. De teksten waren storend en leidden af van de inhoud en het gevoel wat uit de door haar treffend gekozen liedjes zo mooi sprak. Gooi het kleinkunstmasker af en laat je hart en stem spreken. En geef het publiek meer ruimte in hun keuze tussen geluk en triest zijn.
Ik heb nog geen reacties geplaatst.