Prachtige dubbelvoorstelling, eerst toneel dan zang ingetogen begeleid door piano, accordeon, bas en slagwerkmuziek. Jeroen Willems heeft niet veel nodig om een sfeer neer te zetten en situatie uit te beelden, een gebaar, een houding, is voldoende.
Ongehinderd door enige kennis over of van de liederen van Brel in het nederlands, heb ik de poëzie van de teksten en de muziek, intens ervaren.
Weldadig was de stilte die het publiek aanhield na sommige ontroerende vertolkingen van Jeroen Willems.