Een hertekop voor de sympathieke spelers. Ze zijn ontwapenend hun best aan het doen. Ooit was de toilet het hoogtepunt van de boulevard, ik dronk om er weer naar toe te kunnen. Nu is het niet meer dan een slap aftreksel. Je kunt er niet fatsoenlijk uit de voeten (rolstoelers doen sowieso niet mee) maar vooral: de spirit is er uit. Jammer dat de commercie het gewonnen heeft van het ludieke hoogepunt.

Er is meer op straat te zien en dat is dan ook meteen de enige plus van deze versie. Want als het regent wordt iedereen en alles zeiknat, de sfeer is weg, de kleine tentjes ingeleverd omdat we internationaal moeten worden (whatever that may be), de toiletten zijn nog weer slechter dan vorig jaar en je breekt je nek om er in te komen: wat een gebrek aan inzicht bij de inrichting , doodzonde.

Kijk, hoeveel wijzer je er van wordt dat valt te bezien. Maar ik heb ongelofelijk moeten lachen. Mooie constructies, leuke gimmicks, goeie humor, ontwapenende spelers en een lekkere lokatie. Wie zich kostelijk wil amuseren moet gewoon naar deze voorstelling gaan !

Soms gaat het mis met de schepping : bij grote en kleine scheppers helaas. Maar dan kun je nog wel blijven geloven natuurlijk

Opnieuw weer naar de Lunactics omdat ik het zo’n waanzinnig sympathieke club vind . Maar helaas: ondanks mooie vondsten en treffende beelden werd het maar niet iets meer dan dat. Het komt ondanks de belofte alsmaar niet waar het zijn moet. het gewei voor de sympathie , de twee tomaten omdat ik opnieuw teleurgesteld ben.

Indrukwekkend, mooie beelden, wist te raken, goeie lokatie, soms wel wat slordig en te kort door te bocht maar het zij vergeven: een van de weinige voorstellingen op de boulevard die me langer bij is gebleven.

een lekker ontspannen voorstelling met mooie vondsten in de tekst en spel dat loopt als een trein. En dan de invaller Roelfsema als butler: een snoepje, was absoluuut een eyecatcher: wat een fijne acteur is dat. Het is niet allemaal erg diepzinnig maar beter een goede klucht dan een slechte bedoeling!
De tomaat: zit je in een enorme tuin en dan gaan ze zo spelen dat je als publiek hoe dan ook tegen een kunstzinnige betonpaal aan zit te kijken: sorry hoor , maar daar begrijp ik echt niks van . Heel jammer.