Op de vraag aan danschoreografen wat hun werk precies behelst hoor je vaak: ‘de relatie tussen mensen als een proces van aantrekken en afstoten’. Terwijl aftrekken en aanstoten veel effectiever zou zijn. Op de vraag aan mimografen wat ze met hun werk willen laten zien, luidt heet meest basale antwoord: ‘beweging in de ruimte’. En daar kun je geen grapppig alternatief voor bedenken. Beweging in de ruimte is precies wat Chaya Aschkenasy en Joris Lehr van Dolle Maandag laten zien, als net aan land gekropen vers geschapen wezens die elkaars relationele mogelijkheden beproeven. ‘Is er hoop voor deze mislukkelingen?’ vragen ze zichzelf in de voorstelling zingend af. Wel als ze zo onbeschaam blijven bewegen in de ruimte dat het bij tijd en wijle hilarisch van absurditeit is. Een voorstelling die vooral onbegrepen moet blijven.